Ze zette deze nooit op slot als ze naar de winkel ging. Toen pas biechtte zij op dat ze al jaren alleen kon afstappen met behulp van een stoeprandje of ander opstapje. 

Toen ze eind 80 was, heeft ze een fietsongeluk gehad waarbij ze haar knie brak en maanden moest revalideren in een verzorgingstehuis. We dachten dat het toen misschien gedaan was met fietsen, maar na de revalidatie stapte ze toch weer op de fiets. Ze oefende eerst op het paadje achter de huizen van haarzelf en haar buren. En daarna weer de weg op. 

Omdat lopen niet meer goed ging, fietste mijn oma ook waar ze niet mocht fietsen. Slechts een keer kreeg ze bijna een bekeuring, maar kwam er onderuit omdat ze de agenten om haar vingers wond. 

Ze was in veel opzichten een hele stoere oma. Wij zijn ontzettend dankbaar dat ze 101 is geworden.“